Της Κορίνας Ντούβλη
HENRY MOORE- THREE WOMEN IN A SHELTER
«ΣΑΝ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΠΟΥ ΒΥΘΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΕΝΩ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΗΤΑΝ ΓΑΛΑΝΟΣ»
«ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ, ΟΤΙ ΟΙ ΙΣΧΥΡΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΙΟ ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΗ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ ΕΘΝΗ»
-ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΜΠΗΡΣ
«Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε. Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμάλωτου τη σκέψη του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς».
Γ. Σεφέρης, «Ο τελευταίος σταθμός»
«όταν η θάλασσα απόθεσε τεμάχιο νεκρής νήπιας σάρκας στον αιγιαλό των χρηματιστηριακών δεικτών οι αξίες των μετοχών μεταβλήθηκαν αναλόγως με την άρθρωση παρήγορου λόγου των δημοκρατικά ανθρωπόμορφων κτηνών και των απανταχού ευτραφών ρασοφόρων, οι οποίοι με τον οβολό του βελάζοντος ποιμνίου των πιστών προς άφεση αμαρτιών του νεκρού νηπίου αναγείρουν ναούς δόξας ποικίλης υποστάσεως θεανθρώπων»
– Ιωάννης Σκληβανιώτης
ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ: ΄ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ΄
«ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΤΟΥ ΞΕΡΙΖΩΜΟΥ»
FELIX NUSSBAUM- 1939
Πρόσφυγες
Μπέρτολτ Μπρεχτ
(μτφρ. Μάριος Πλωρίτης)
Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν’ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.